Egipt - państwo faraonów, palm i bananowca.
Luxor – starożytne Teby znajdujące się nad prawym brzegiem Nilu. Luxor jest jednym z najpopularniejszych miast odwiedzanych przez turystów w Egipcie.
W Luxorze mieszka dzisiaj około 150 tysięcy mieszkańców i uchodzi za największe muzeum na wolnym powietrzu.
Miasto można podzielić na 3 strefy – część na wschodnim brzegu Nilu, część Karnak – północny Luxor oraz część po zachodniej stronie Nilu.
Luxor to tak naprawdę trzy główne ulice: Sharia al-Mahatta, Sharia al-Karnak i Corniche. Sharia al-Mahatta to ulica przy dworcu kolejowym, która prowadzi prosto do Świątyni w Luxorze, zbudowanej za panowania Amenhotema III z dynastii XVIII (Nowe Państwo) czyli ok 1388-1351 p.n.e.
Ulica Sharia al-Karnak prowadzi do Świątyni w Karnaku w Górnym Egipcie dedykowanej bogowi Amonowi. Na uwagę zasługuje posąg Ramzesa II z Nefertari na wielkim dziedzińcu. Cały zespół budowli pochodzi z okresu Nowego Państwa i późniejszych dynastii. Zainteresowanie wzbudzają turyści chodzący wokół pomnika wielkiego skarabeusza, który w Egipcie był uważany za święte zwierzę. Dla starożytnych Egipcjan był to symbol wędrówki słóńca po niebie i symbol odrodzenia. Chodzenie wokół pomnika ma symboliczne znaczenie sprzyjającej fortuny.
Corniche to trzecia część miasta, znajduje się nad samym brzegiem Nilu. Przeprawiając się na drugą stronę Nilu traficie do Doliny Królów, czyli do Teb Zachodnich. Jest to miejsce spoczynku królów Egiptu dynastii XVIII-XX. Tym, który zapoczątkował budowę grobowców w dolinie, był Totmes I, a ostatnim władcą dynastii Ramzes XI. Wiele z tych grobowców zostało otwartych i spustoszonych.
Dla nas najważnieszy okazał się grobowiec Tutanchamona, Jego cała zawartość została przewieziona do muzeum w Kairze. Archeolodzy odkryli 64 grobowce oraz 20, których budowa nie została zakończona. Turystom, zgodnie z wytycznymi rządu egipskiego, zawsze są udostępniane tylko 3 grobowce w danym okresie.