Nie sądzisz, że mówienie o Wenecji jako o miejscu romantycznym to trochę nudne?
Nie masz tego dość?
Każdy przewodnik, każdy artykuł to „romantyczne miasto”, „gondola” , „plac św. Marka”...
Chyba czas aby zmienić wyobrażenie o tym miejscu. Może jeżeli nie zmienić to dostrzec inne piękne wspaniałości.
Wenecja to 6 pięknych dzielnic 'SESTIERE': Cannaregio, Santa Croce, San Polo, San Marco, Castello i Giudecca. Każda ma swoje tajemnice i jest z jakiegoś powodu wyjątkowa.
Potęga Wenecji i jej piękno jest ukryte za murami. Są tacy Wenecjanie, którzy mają szczęście mieszkać w pięknych, historycznych wnętrzach, których normalny turysta nie ma możliwości zobaczyć.
ALE...
Jest coś co jest pewnego rodzaju odzwierciedleniem sztuki jaka zachowała się z poprzednich stuleci.
Weneckie kościoły!
Podobno Wenecja została zbudowana na 120 wyspach. Każda wyspa musiała mieć swój koścół, ponieważ stanowiła i charakteryzowała swoich mieszkańców.
Czyli na chwilę obecną jest ich ok. 120 do zwiedzenia. Oczywiście nie da się tego zrobić w jeden tydzień, dlatego warto dobrze zaplanować swoją podróż.
Dzisiaj, zacznijmy zwiedzanie od Cannaregio.
Patrząc na Wenecję z lotu ptaka i widząc „rybę” bo taki kształt ma Wenecja, Cannaregio stanowi jej górną część.
Będąc w Wenecji warto zajrzeć do kościoła Sant’Alvise.
Jak podaje tradycja, kościół został zbudowany przez Antinię Venier w 1338 i dedykowany Luigi d’Angiò. W dialekcie jest to św. Alvise czyli franciszkanin Ludwik z Tuluzy, który zapisał się w historii kościoła jako najmłodszy biskup.
Patrząc na kościół z zewnątrz jego widok napewno nie zachęca do wejścia. I to jest pierwszy poważny błąd jaki turyści popełniają zwiedzając Wenecję.
Obecny wygłąd to renowacja z XVIIw. Sufit był w całości pokryty freskami Pietro Antonio Torri i Pietro Ricchi (przedstawiciele epoki baroku). Kościół reprezentuje architekturę późnego gotyku z jego charakterystycznymi, ostrymi łukiami.
Po prawej stonie po wejściu do kościoła, znajdują się dwie kanwy autorstwa Pietro della Vecchia przedstawiające 'Kradzież Ciała św. Marka' i 'Saracenowie odmawiają wglądu do kosza z ciałem św.Marka'. Dalej po prawej, można podziwiać trzy ogromne dzieła Giambattista Tiepolo: 'Jeus zbliżający się na Kalwarię, Chłosta, Ukoronowanie Cierniem'. Od drzwi po lewej: tempera z XVw Lazzaro Bastiani obrazująca historię Starego Testamentu. Ostatni ołtarz po lewej stronie to Zwiastowanie, św. Augustyn i św. Ludwik - Bonifacio de' Pitati. Presbiterium zdobi “Chrystus w ogrodzie” Angelo Trevisani.
Brzmi pięknie!
Dzisiaj to tyle. Zajrzyj znów!